πολυχαρίδας

και πολυχαρείδας, ὁ, Α

(μόνο στην κλητ.) ὦ πολυχαρίδα ή ὦ πολυχαρείδα

(λακων. τ. δηλωτικός στοργής) φίλτατε, αγαπητέ («ὦ πολυχαρίδα, λαβὲ τὰ φυσατήρια», Αριστοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολύχαρις + κατάλ. -ίδας. Η γρφ. με -ει-για μετρ. λόγους].